“Koç uçurumdan atlayınca bütün sürü de uçurumdan atladı. 400 koyun öldü.” Basından Tarkan bir şarkısında şöyle diyor: “Başkası olma kendin ol/ Böyle çok daha güzelsin” Şarkı, bize yaşam hakkında en temel ip ucunu veriyor: Kendin olmak.   Aynı şeyi Yunus Emre de söylüyor: “İlim ilim bilmektir / İlim kendin bilmektir / Sen kendini bilmezsen / Bu nice okumaktır.” İnsanın yaşama serüveninde edindiği bütün bilgiler ve öğrenmek çabaları kendisini bilmek ve kendisi olmak üzerine inşa edilmelidir. Kendisi olmayanları uçurumlar beklemektedir. Yaşamın sonsuzluğunda özgürce uçmak varken, uçurumların dibinde yok olmak hiç de insana göre değil. Kendisine bahşedilen aklı hiç akletmeyen insanı başkalarının peşinden sürükleneceği uçurumlardan başka bir şey beklemiyor ne yazık ki!   Çağımız yalnızlığa övgüler düzülen bir çağ. Yalnızlığının farkına varan insan korkudan aklını yitirmiş durumda. Yalnızlıktan kurtulmak için aklına başvurmak ve akılla yeni yöntemler bulmak yerine, başkasının aklıyla hareket ederek bir sürüye intisap etmeyi yeğliyor insan. Böylece insanlığını inkar ediyor ve tüm insanlık uçuruma doğru sürükleniyor.   Kendisini bildiğinde, kendisi olabildiğinde ve aklının gücünü keşfettiğinde bütün zulümlere karşı koyabilir, bütün uçurumları atlayabilir insan. Oysa aklını unuttuğu, kendisi olmayı beceremediği için tüm insanlık tırsmış durumda ve sığındığı sürüyle birlikte meçhule doğru sürükleniyor. Bir sürüye intisap etmenin sağladığı geçici ve sahte güven duygusu, bütün direncini yok etmiş durumda.   Belki de bu yüzden emperyalizm Asya bozkırlarında ve Arap çöllerinde rahatça at koşturuyor. Yalanlarıyla bizi kolayca kandırıp, hepimizi bir sürünün parçasına dönüştürüyor. Böylece dilediği zaman bizi uçurumlara sürükleyip telef edebilecek. Zaten çoğumuz çoktan telef olduk bile. Bizi uçurumdan çoktan ittiler ama bunu gizliyorlar. Biz de bir sürüye girebilmek uğruna aklımızdan vazgeçtiğimiz için, bu gerçeği fark edemiyoruz.    Sürü halinde uçurumlara sürüklenmekten, sürüler halinde hayattan ve insanlığa sunulmuş zenginliklerden sürgün edilmekten kurtulmanın yolu basit: Aklımızı akletmek ve kendimizi bilerek yeniden kendimiz olabilmek.   Emperyalizm sürü sever, aklıyla yaşayan kendi gücünün farkına varıp, kendisi olabilenlerin oluşturduğu topluluklardan korkar. İnandığınız Tanrı Kuran'da sık sık “Akledin” demiyor mu? Her şeyi bilen, gören ve her şeye hakim olan Yaratıcı bir sözü laf olsun diye söylemiş olabilir  mi?